aug 04 2017
Tropische klanken aan de Caribische zee, pura vida!
Maandag 31 juli
Oh, wat is het vroeg vandaag! En dat terwijl dat helemaal niet de bedoeling is geweest. We hadden een mooie rechtstreekse vlucht geboekt van Panama stad naar San José maar kregen daar een niet-rechtstreekse vlucht op een belachelijk vroeg uur voor terug. Helaas niets aan te doen dus om 03.30 uur staan we op een bijna verlaten straat in de Casco te wachten op onze Uber. Gelukkig komt hij op tijd en staan we in no time op het internationale vliegveld van Panama in te checken voor onze eerste vlucht naar El Salvador. Nu zijn we daar ook nog nooit geweest dus altijd leuk om even mee te pikken als is het maar het vliegveld. De vlucht verloopt heel voorspoedig en ook in El Salvador gaat de tijd snel voorbij. Ik vind het wel een beetje spannend en hoop dat ook onze bagage (die is doorgelabeld) zo’n voorspoedige reis heeft. We zijn opgelucht als onze twee bruine ‘zakken’ zichtbaar zijn op bagageband in San Jose. Yes! Als we door de schuifdeuren lopen, zie we Pedro van Wild Riders al staan met een bordje met daarop onze naam. Lekker, ook dat gaat goed. In een klein half uurtje tijden we met onze eigen witte Hyundai Tucson naar het kantoor van Wild Riders om het papierwerk in orde te maken. Pedro helpt ons met een handige navigatie app en geeft trots uitleg en tips over de bezienswaardigheden op onze route. Na een ‘verplichte’ stop bij de Mac Donalds (die je overigens op iedere straathoek in San José kunt vinden) gaan we eindelijk op pad. Pedro raadt ons de toeristische route aan via de ‘alpen’ van Costa Rica, volgens de navigatie 200 km rijden. Daar doe je in Nederland maximaal drie uur over toch? Nou, niet hier in Costa Rica kan ik nu uit eigen ervaring vertellen. We zijn om 12.30 uur uit San José vertrokken maar hebben de eerste 1,5 uur vastgestaan in ene enorme file in de stad. De Alpen moeten vast prachtig zijn maar door de laaghangende bewolking en de regen hebben we daar helaas niets van gezien en op enig moment wil je ook gewoon graag naar je huisje. Met nog kleine verplichte plasstop en een stop voor wat boodschappen komen we om 19.00 uur via een onverharde weg in het donker aan bij La Rana de Cahuita, ons onderkomen voor de komende drie dagen. We zijn helemaal kapot!! Er gaan nog een mango in en dan kruipen we lekker onder de wol, morgen is er weer een dag, Pura Vida!
Dinsdag 1 augustus
Als we wakker worden na een heerlijke nacht vol junglegeluiden, klettert de regen op het dak van ons huisje. Grrr, dat is niet de bedoeling! Dan nog maar een keertje omdraaien en genieten van het comfortabele bed. Om 08.30 uur worden we opnieuw wakker en is de regen veranderd in een miezerbuitje, da’s beter. We worden verwend met een royaal ontbijt bij het zwembad, rijst met bonen, toast, gebakken eitje, vers fruit en flan gemaakt van verse kokos. De kids krijgen pannenkoeken, hoe lekker is dat! Met ons buikje volgegeten relaxen we een tijdje bij het zwembad, de kids nemen een duik. Daar hebben ze al een hele week naar uitgekeken en nu is het eindelijk zover. In dit gedeelte van Costa Rica aan de Caraïbische zee gaat het leven ook ‘langzaam’ en daar hoort chillen in een hangmat absoluut bij.
Rond de lunch gaat het wel een beetje kriebelen, we trekken onze loopschoenen aan en rijden naar Nationaal Park Cahuita waar we een prachtige wandeling maken door de jungle en langs een oogverblindend ruig en leeg strand. Hier zien we de schoonheid van Costa Rica en het is pas begonnen. We spotten de eerste dieren, waaronder een wasbeertje, doodshoofdaapjes, brulapen en een kleine alligator. Onderweg komen we nauwelijks mensen tegen, dat maakt het ook zo bijzonder. Op het strand maken we van een aantal takken ‘kegels’ en bowlen we met een grote kokosnoot. We hebben de grootste pret met eigenlijk niets. Dit is zoals het altijd zou moeten zijn, zelfs de kids zijn het daar mee eens. Vol energie lopen we terug naar onze auto en rijden we terug naar ons huisje. Onderweg kopen we nog wat verse groente, Sofie & Daan willen ‘thuis’ eten wat betekent dat we weer pasta gaan koken. Geen probleem, dat kan hier prima. Sofie maakt verse guacamole als voorafje wat goed past bij ons bijzondere biertje met ‘maracuya en pitahaya’. Pura Vida!
Woensdag 2 augustus
Na opnieuw een heerlijke nacht in Cahuita, worden we wakker met een blauwe lucht en een zonnetje. Het lijkt vandaag een warme dag te worden! We laten ons weer verwennen met een ontbijten aan het zwembad en bespreken de plannen voor de dag. We willen in de richting van Puerto Viejo rijden om daar te gaan fietsen of surfen, de golven schijnen hier erg goed te zijn. Een uurtje later zitten we ingesmeerd in onze fijne bolide op weg naar het strand. Dan, uit het niets, kruipt er een luiaard over de weg. Ja hoor, onze eerste echte luiaard! We stappen uit en bekijken hoe moeizaam en langzaam het beestje over de weg kruipt. Gelukkig gaan ze in dit land met respect om met de dieren en blijft iedereen netjes wachten totdat de luiaard is overgestoken.
Puerto Viejo is een heerlijk ontspannen backpackersdorp aan het witte en zwarte zand van de Caribische zee. We stoppen bij Playa Cocles en worden vrijwel meteen aangesproken door twee relaxte mannen met de vraag of we willen leren surfen. En dat willen we! We rijden een stukje verder naar het verlaten strand van Playa Grande. Hier zijn de golven beter voor beginners en hebben we het warme strand helemaal voor onszelf. Na de eerste instructies op land, gaan Edwin, Daan & Sofie met het board het water in. Ik mag aan de kant toekijken, foto’s en filmpjes maken. Het is in Costa Rica niet verantwoord om spullen onbewaakt achter te laten in de auto of op het strand. Na een paar keer van het board af te zijn gevallen, hebben Daan en Sofie het al snel door. Edwin volgt niet veel later. Heel cool om te zien! Na ruim 1,5 uur houden we het voor gezien en gaan we terug naar Puerto Viejo, op zoek naar het bizarre restaurant (en bijna een museum) van Outback Jack. Het is een kleurrijk en fantasievol restaurant waar we genieten van lekker eten en een ijskoude smoothie die heel erg verdiend is. Daan & Edwin spelen nog een spelletje dammen met lege bierflessen en tenslotte verwennen we onszelf met een tropisch ijsje. Wat een fijne tropische (en droge) dag in Costa Rica, Pura Vida! Een fijne dag heeft ook een fijn eind nodig en dat is wat Daan & Sofie betreft absoluut een bordje Pasta Pesto. Laten we dat nou net gekocht hebben. Morgen rijden we door naar het plaatsje La Fortuna, aan de voet van de Arenal vulkaan. We hadden hier zeker nog wel even kunnen blijven maar het nieuwe avontuur lonkt. Sleep well!
Reacties uitgeschakeld voor Tropische klanken aan de Caribische zee, pura vida!